راه‌هایی برای عادت‌دادن کودک به قصه
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۶۱۹۷۷
به گزارش خبرگزاری آنا، کدام بچه‌ای عاشق شنیدن داستان نیست و کدام پدر و مادری بدون داستان‌سرایی به بچه کوچک خود شب بخیر می‌گویند؟ داستان‌سرایی و قصه‌گویی مهارتی است که والدین باید در سنین کم به کودکان خود ارائه دهند تا به رشد ذهنی آنها کمک کنند. باید به یاد داشته باشیم که قصه برای کودک می‌تواند ابزاری عالی برای والدین برای برقراری ارتباط با فرزندان کوچکشان باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
رابرت ردفورد کارگردان محبوب هالیوود زمانی گفت: «داستان سرایان ذهن ما را گسترش می‌دهند زیرا الهام‌بخش هستند و احساسات ما را تقویت می‌کنند.» قصه‌گویی هنری است که می‌تواند سرگرم‌کننده و همچنین آموزشی باشد. قصه‌گویی برای کودکان نه تنها راهی عالی برای تعامل با آن‌هاست بلکه منجر به ارتقای رشد شناختی و بهبود مهارت‌های زبانی در کودکان می‌شود.
به خاطر داشته باشید که داستان‌سرایی نه تنها باعث لذت بردن فرزند شما می‌شود بلکه به رشد مهارت‌های او نیز کمک می‌کند. به ویژه امروزه با افزایش محتوای صوتی، علاقه والدین به این نوع محتوا برای آشتی دادن کودکشان با قصه‌گویی افزایش یافته است. قصه صوتی کودکانه به صورت پادکست و در قسمت‌های مختلف در طاقچه موجود است و محتوای آن با تنوع بالایی که دارد می‌تواند به والدین کمک کند.
انواع داستان‌هایی که می‌توانید به کودک خود بگوییدسن فرزند شما یکی از عوامل اصلی است که نوع داستان‌هایی که می‌توانید برای او تعریف کنید را تعیین می‌کند. قصه‌گویی از طریق لالایی صوتی اولین مرحله در شروع کار شما است. لالایی گفتن باعث آشنایی کودک با داستان، مورد توجه واقع شدن، تقویت قوه شنوایی و ادراکی نوزاد می‌شود. اگر کودک شما یک کودک نوپا یا پیش‌دبستانی است، او عاشق داستان‌هایی است که در آنها حیوانات، پرندگان یا حشرات وجود دارند. افسانه‌های عامیانه نیز کودک را بسیار مجذوب خود خواهند کرد. در طاقچه لالایی‌های صوتی زیادی وجود دارد که می‌توانید از آنها برای کودک خود استفاده کنید.
اگر فرزندتان به دبستان می‌رود، داستان‌هایی را برای او تعریف کنید که اخلاق و ارزش‌های انسانی را آموزش می‌دهند. برای این کودکتان ترجیحاً از قصه کودکانه استفاده کنید. برای نوجوانان، داستان‌ها باید پر از ماجراجویی، عاشقانه یا درام باشند. بنابراین، چه داستان‌سرایی کوتاه برای بچه‌های کوچک‌تر باشد یا داستان‌های بلند برای بچه‌های بزرگ‌تر، می‌توانید ژانر‌های مختلف را بر اساس سن و علائق آنها انتخاب کنید. قصه صوتی کودکانه را می‌توانید از سن ۲ تا ۱۲ سالگی و بسته به پیچیدگی داستان در اختیار فرزندتان قرار دهید.
چگونه داستان‌ها می‌توانند زندگی فرزند شما را تغییر دهند؟
داستان‌ها نه تنها فرزند شما را سرگرم می‌کنند بلکه مزایای بی‌شماری را نیز ارائه می‌کنند که نقش مهمی در یادگیری و رشد کلی او دارد. مزایای داستان کودک و قصه صوتی کودکانه عبارت‌اند از:
بهبود واژگان و مهارت‌های زبانی
پرورش خلاقیت و تخیل
تقویت مهارت شنیداری و درک مطلب
توسعه تمرکز و تمرکز
شناخت فرهنگ و سنت
پرورش عادات و ارزش‌های خوب
ایجاد مثبت اندیشی و اعتمادبه‌نفس
افزایش آرامش و کاهش استرس
چگونه علاقه کودک به قصه‌گویی را افزایش دهیم؟
اگر می‌خواهید قصه‌گویی به فرزندتان را شروع کنید، در ادامه چند نکته وجود دارند که باید روی آنها تمرکز داشته باشید:
۱- روایت
ارائه صحیح یک داستان برای جلب علاقه کودک شما مهم است. یک داستان ساده با عناصر آشنا در قالب کتاب یا قصه صوتی کودکانه برای روایت کردن خوب است. چندین بار داستان را بخوانید تا آشنا شوید تا بتوانید در حین روایت یا خواندن داستان به راحتی با کودک خود ارتباط چشمی برقرار کنید. همان‌طور که داستان را روایت می‌کنید، یاد بگیرید که صدای خود را بسته به شخصیتتان تنظیم کنید. اگر قصه به صوتی است، بگذارید کودک خودش از طریق هندزفری یا هدفون به قصه گوش دهد.
۲- بازخورد
به فرزندتان این آزادی را بدهید که پس از هر سکانس مهم داستان، افکار، پرسش‌ها و هیجاناتش را قطع کند و با شما به اشتراک بگذارد و بازخورد دریافت کند. این کار باعث تشویق خلاقیت او خواهد شد. حتی گاهی اوقات، فرزند شما بین داستان و چیزی که قبلا در قصه صوتی کودکانه به آن گوش داده بود، تشابهاتی پیدا می‌کند. این نشان می‌دهد که او به آنچه در فایل صوتی گوش داده توجه کرده است.
۳- تجسم
تصاویر هزاران کلمه را بیان می‌کنند. حتی عناصر ناآشنا و داستان‌های پیچیده را می‌توان از طریق کمک‌های بصری حل کرد. کتاب‌های کمیک استریپ (متن و تصویر) زمانی مفید هستند که توالی داستان، حرکت و روابط را به خوبی نشان دهند. کتاب‌هایی که از تصویر استفاده می‌کنند، تخیل کودکان را تقویت خواهند کرد.
۴- مشارکت
در موارد زیر برای افزایش مشارکت کودکان در قصه‌گویی استفاده کنید:
مشارکت فعال: با داستان‌هایی که دارای عناصر اکشن هستند، کودک خود را همان‌طور که در طول بازی یا فعالیت بدنی انجام می‌دهد فعال نگه دارید. در حالی که شما دستان را روایت می‌کنید، او می‌تواند مانند شخصیت اصلی داستان بپرد یا بخندد.
بازی کردن: پس از تعریف داستان، اجازه دهید فرزندتان یکی از شخصیت‌ها شود و آن را بازی کند. معمولاً بچه‌ها می‌خواهند به شخصیت‌های داستان تبدیل شوند. برای مثال، قصه صوتی کودکانه با شخصیت هری پاتر می‌تواند کودک شما به یک جادوگر کوچک تبدیل کند.
ایفای نقش: نقش‌آفرینی به ما امکان می‌دهد یک صحنه را در شرایط مختلف دوباره انجام دهیم. در نقش‌آفرینی، کودک نقش‌های مختلفی را بر عهده می‌گیرد، اما نتیجه داستان به او بستگی دارد نه فیلم‌نامه! این کار به یادگیری و افزایش اعتماد به نفس کودک شما کمک می‌کند.
روش‌های جایگزین داستان‌سرایی که می‌توانید انجام دهید
لازم نیست داستان‌سرایی همیشه یک‌بعدی باشد! با فناوری پیشرفته‌ای که در اختیار دارید، می‌توانید روش‌های داستان‌گویی جایگزین را امتحان کنید. این روش‌ها به شرح زیر هستند:
گویندگی رمان‌های گرافیکی یا کمیک استریپ
استفاده از تخته مغناطیسی برای روایت تصویری داستان
نمایش تصاویر با استفاده از گوشی هوشمند
اجرای فیزیکی یک قصه صوتی کودکانه
استفاده از عروسک و اسباب‌بازی برای نقالی
کلام آخر
داستان باید ساده، جالب، برای روایت آسان و مملو از ارزش‌ها و اخلاق باشد. مهم‌تر از همه، به کودک خود بیاموزید که چگونه داستان را به سبک خود روایت کند. به‌عنوان پدر و مادر، تخصص شما در داستان‌سرایی باعث می‌شود فرزندتان تجربه فوق‌العاده‌ای داشته باشد. کودک همچنین ممکن است این هنر را از شما بیاموزد و خودش یک داستان‌نویس بزرگ شود. سعی کنید از قالب‌های مختلف داستانی مانند کتاب و قصه صوتی کودکانه استفاده کنید تا ببینید فرزند شما کدام قالب داستان‌سرایی را دوست دارد.
انتهای رپرتاژ خبری/
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: استفاده کنید داستان سرایی داستان هایی داستان ها فرزند شما قصه گویی کودک شما کودک خود
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۶۱۹۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
داستان سرماخوردگی در انسان‌ها از چه زمانی آغاز شد؟
غزال زیاری- اکثر مردم حداقل سالی یک‌بار سرما می‌خورند و درنتیجه سرماخوردگی یکی از رایج‌ترین تجربیات انسانی به شمار می‌رود؛ اما حالا این سؤال مطرح است که در تاریخ هوموسپینس (انسان خردمند)، اولین بار انسان‌ها از چه زمانی دچار سرماخوردگی شده‌اند؟
پاسخ دادن به این سؤال کار سختی است؛ چراکه ویروس‌های متعدد و زیادی باعث ایجاد سرماخوردگی می‌شوند و از سوی دیگر، تعداد کمی از این ویروس‌ها در بقایای انسانی باقی می‌مانند؛ اما قدیمی‌ترین شواهد باستان‌شناسی انسان‌ها، حکایت از آن دارد که برخی از اولین انسان‌های هومو سپینس متعلق به حداقل سیصد هزار سال پیش با سرماخوردگی دست‌وپنجه نرم می‌کردند.
"سرماخوردگی" اصطلاحی کلی برای گروهی از عفونت‌های تنفسی است که معمولاً در افرادی با سیستم ایمنی سالم، به‌صورت خفیف بروز می‌کند. راینوویروس‌ها، کرونا ویروس‌ها و ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV) اغلب باعث ایجاد سرماخوردگی می‌شوند و قبل از اینکه این پاتوژن‌ها بین انسان‌ها گسترش پیدا کند، احتمالاً انسان آنها را از مهره‌داران دیگر دریافت کرده است.
جوئل ورتهایم، ویروس‌شناس فرگشتی دانشگاه کالیفرنیا دراین‌باره توضیح می‌دهد: «زندگی در مجاورت حیوانات راه ساده‌ای است که انسان را در معرض مکرر ویروس‌های جدید قرار دهد و همین می‌تواند منجر به تبدیل‌شدن این ویروس به یک ویروس بومی انسانی شود.»
انتقال ویروس‌ها از حیوان به انسان؟معمولاً در صورت انتقال ویروس حیوانی به بدن انسان، این ویروس نمی‌تواند باعث ایجاد عفونت شود؛ چون با بدن میزبان جدیدش سازگار نیست. بااین‌حال، گاهی یک ویروس مجموعه‌ای از ژن‌های مناسب را برای جهش موفق و حتی انتشار در بین انسان‌ها در اختیار دارد؛ مثلاً ویروس‌های کووید-۱۹ و آنفولانزای خوکی به همین شکل پدید آمده‌اند.
دانشمندان فرضیه‌های متعددی درباره زمانی که ویروس‌های سرماخوردگی برای اولین بار شکوفا شدند، مطرح کرده‌اند و جالب اینجاست که شروع آنها در نقاط بسیار متفاوتی از جدول زمانی انسان قرار می‌گیرد. تعدادی از محققان بر این باورند که انتقال ویروس‌ها از حیوانات به انسان، در طلوع تمدن بشری (بین ۵ هزار تا شش هزار سال قبل) صورت گرفته؛ زمانی که انسان‌ها زندگی در محله‌های نزدیک به هم را آغاز کردند؛ بدین ترتیب پاتوژن‌ها راحت‌تر می‌توانستند پخش شوند و در آن زمان، انسان‌ها شروع به پرورش حیواناتی مملو از ویروس نمودند.
البته که همه دانشمندان موافق این فرضیه نیستند.
فرانسوا بالوکس، زیست‌شناس محاسباتی دانشگاه کالج لندن بر این باور است که جمعیت‌های شکارچی-گردآورنده که به کشاورزی نمی‌پرداختند، از طریق شکار در معرض ویروس‌های حیوانی قرار می‌گرفتند. شکارچیان از قبل از انسان‌های خردمند هم وجود داشته‌اند (مثلاً در گونه‌های انسان‌تبار منقرض‌شده‌ای مثل انسان‌های راست‌قامت (Homo erectus) که اولین بار ۲ میلیون سال پیش ظهور کردند). بالوکس معتقد است که ویروس‌های سرماخوردگی مختلف در طول فرگشت انسان در زمان‌های مختلف در رفت‌وآمد بوده‌اند.
او دراین‌باره می‌گوید: «فکر می‌کنم احتمالاً یکی از رویدادهایی که منتهی به افزایش قابل‌توجه جذب عوامل بیماری‌زا در انسان شده، گسترش انسان‌ها به خارج از آفریقاست که طی آن، افراد ویروس‌های سرماخوردگی جدیدی را دریافت کردند.» قدمت اولین انسان‌های خردمند در خارج از آفریقا به حدود دویست و ده هزار سال قبل بازمی‌گردد.
ورتهایم دراین‌باره می‌گوید: «رد پای بیماری ناشی از سرماخوردگی، به‌خوبی باقی نمی‌ماند.» این ویروس‌ها معمولاً علائم عفونت را در بافت‌های نرمی مثل ریه‌ها باقی می‌گذارند که پس از مرگ از بین می‌روند و اثری از آنها در استخوان‌ها و دندان‌های مقاوم باقی نمی‌ماند.
ژنوم‌های ویروسی در بقایای انسان‌های باستانی یافت شده که البته تنها مربوط به ویروس‌های مبتنی بر DNA است و نه ویروس‌های حاوی RNA که این پسرعموی ژنتیکی DNA، در بین ویروس‌های سرماخوردگی بسیار رایج‌تر است.
لوسی فان دورپ، متخصص ژنتیک دانشگاه کالج لندن در این رابطه توضیح می‌دهد: «RNA سریعتر از DNA تجزیه می‌شود، درنتیجه بازیابی آن به‌مراتب سخت‌تر است. به همین خاطر است که تا به امروز، هیچ ویروس RNA از مواد باستانی کشف نشده است.»
بالوکس و فان دورپ با انجام حفاری‌هایی در سیبری، به جست‌وجوی ویروس‌های باستانی در دندان‌های انسان پرداختند. در مقاله منتشره در bioRxiv آنها از دو ژنوم باستانی برای یک ویروس DNA به نام آدنوویروس C انسانی نام بردند که می‌تواند باعث ایجاد علائم سرماخوردگی شود.
طبق تخمین محققان، آخرین جد مشترک این ویروس‌ها تقریباً به هفت‌صد هزار سال قبل برمی‌گردد ( یعنی مدت‌ها قبل از ظهور انسان‌های خردمند یا هومو سپینس‌ها). این احتمال وجود دارد که این ویروس‌ها از بدن شامپانزه‌ها یا گوریل‌ها به انسان‌ها منتقل شده باشند، اما اینکه دقیقاً چه زمانی اتفاق رخ‌داده، در حد حدس و گمان باقی مانده است.
یافت بقایای کروناویروس قرن شانزدهمیباوجود آنکه دانشمندان هنوز ویروس‌های RNA از دوران باستان پیدا نکرده‌اند، اما موفق به یافتن یک ویروس کرونای قرن شانزدهمی در پالپ دندان اسکلت‌های انسان در فرانسه شده‌اند. RNA یافت‌شده با کروناویروس‌های شناخته‌شده امروزی متفاوت است و این حکایت از آن دارد که این پاتوژن‌های تاریخی ممکن است یا از بین رفته باشند یا فراتر از تشخیص، فرگشت یافته باشند.
در هر حال این احتمال وجود دارد که این ویروس کرونا به گردش خود در بدن انسان ادامه داده باشد؛ اما در دوران مدرن، توالی‌یابی نشده است. فان دورپ در این رابطه توضیح می‌دهد: «بسیاری از ویروس‌های عامل سرماخوردگی، در شرایط امروزی توالی ضعیفی دارند که از جمله آنها می‌توان از ویروس‌های کرونای سرماخوردگی که به‌طور منظم در گردشند، نام برد.»
بالوکس و همکارانش حالا و با در اختیار داشتن بقایایی کمیاب از ویروس‌های باستانی، بر پاتوژن‌های گذشته نزدیک تمرکز کرده‌اند و در حال مطالعه روی بقایای انسانی هستند که در دو قرن گذشته جمع‌آوری و در مراکز پزشکی ذخیره‌شده‌اند.
بالوکس گفت: «احتمالاً در آینده تصویر جمعی مناسبی از ویروس‌هایی که در طول ۲۰۰ سال گذشته با ما بودند، خواهیم داشت. این می‌تواند ردیابی تاریخچه این ویروس‌ها درگذشته‌های دور را برای دانشمندان آسان‌تر کند.»
منبع: livescience
۵۴۳۲۱
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902910
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟